Screw Business as Usual
Ik was 21 jaar oud toen ik voor het eerst 'Screw business as usual' van Sir Richard Branson las. Branson zegt daarin dat het dringend tijd wordt om het kapitalisme volledig op zijn kop te zetten en onze waarden te verschuiven. We kunnen niet langer exclusief focussen op winst, we moeten ook zorgen dragen voor onze planeet en alle mensen en communities rondom ons. Het is een geweldig boek vol inspirerende verhalen van (sociale) ondernemers die hun organisatie(s) gebruiken om een positieve impact te creëren.
Dit boek deed me meer dan ooit beseffen dat bedrijven de macht en de verantwoordelijkheid hebben om de meest complexe milieu- en sociale problemen waarmee onze planeet wordt geconfronteerd aan te pakken. En dat kiezen voor die positieve impact EN winst de meest efficiënte manier is om een duurzame impact te creëren.
Bedrijven hebben de macht en verantwoordelijkheid om de meest complexe milieu- en sociale problemen waarmee onze planeet wordt geconfronteerd aan te pakken.
Sir Richard Branson
Sindsdien heb ik het boek nog tweemaal gelezen. Elke keer vanuit een ander perspectief. De conclusie was wel altijd dezelfde: de wereld heeft meer ondernemers nodig zoals degene die Richard Branson omschrijft in zijn boek.
De impact van reizen
Ik heb het geluk gehad dat ik al backpackend een aantal landen in Latijns-Amerika en Afrika heb kunnen ontdekken. Ver weg van de geplaveide paden. Elke reis was ontegensprekelijk een geweldige ervaring, maar tegelijkertijd ook een echte eye-opener voor mijn reisgenoten en mezelf.
Als je de leefomstandigheden en de gevolgen van klimaatverandering in enkele van de armste regio's ter wereld ziet, dan kan dat niet anders dan een mindshift veroorzaken. Dan kan je niet anders dan te proberen om daar iets aan te veranderen.
Ondernemen in Kenya...
Ik ben er dan ook heilig van overtuigd dat jongeren er enorm veel aan zouden hebben om minstens 1 maand vrijwilligerswerk te gaan doen in een ontwikkelingsland. Ik zou die waarde als werkgever in alle geval een pak hoger inschatten dan bv. een eerste stage van enkele weken.
MVO versus greenwashing
In 2010 begon ik als account manager bij een communicatiebureau in West-Vlaanderen te werken. Naast het schrijven van marketingstrategieën voor onze klanten, specialiseerde ik me ook in MVO (Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen) en GRI (Global Reporting Initiative). Ik schreef de duurzaamheidsrapporten voor een heleboel grote (beursgenoteerde) bedrijven en ik kreeg zo alsmaar meer het gevoel dat ik dichter bij het creëren van een echte impact kwam.
Maar klopte dat wel? Voor veel bedrijven was het duurzaamheidsrapport gewoon iets wat ze moesten doen om geen klanten en geld te verliezen. Het streven naar duurzaamheid of een positieve impact maakte geen deel uit van hun visie of strategie. Mijn taak: ervoor zorgen dat ze voldeden aan alle richtlijnen en er 'groener' uitzagen dan ze in werkelijkheid waren. Niet meteen wat ik in gedachten had. Dus stopte ik ermee.
Ingenieurs voor een positieve impact
Ik was ook een tijdje de CMO van een Belgische cleantech start-up die een off-grid waterzuiveringsinstallatie (op zonne-energie) produceert. Een zeer leuk project, waar ik voor het eerst de ideeën van sociaal ondernemerschap kon toepassen door een non-profit organisatie te integreren in het commercieel business model van het bedrijf.
Wat ik geleerd heb van deze ervaring? Ingenieurs hebben meer dan wie anders de kennis en de skills om de meest complexe problemen aan te pakken, maar ze moeten aangespoord worden om:
Zo is het idee van Quest uiteindelijk ontstaan. Door de technische skills van ingenieurs te combineren met de design thinking mindset en de strategische design skills van Quest, kunnen we de kans op succes van een product sterk vergroten en de positieve impact ervan drastisch versnellen.
De kracht van 'neen' zeggen
Toen ik begon te ondernemen, leerde ik al gauw mijn mentor Chris Raman kennen. Hij leerde me dat het als ondernemer belangrijk is de juiste keuzes te maken. Om te durven kiezen. En om meer 'neen' dan 'ja' te zeggen.
Jeroen en ik werkten in het verleden al eens samen en speelden al een tijdje met het idee om samen een design studio op te richten. We beslisten om een 'find your why’ workshop voor onszelf te organiseren. Onze 'why' bleek exact hetzelfde te zijn: onze skills gebruiken om de positieve verandering teweeg te brengen en te versnellen.
Nu wisten we wat ons te doen stond: de meest efficiënte manier om onze eigen impact te maximaliseren is door onze skills te gebruiken om de positieve impact van andere organisaties te maximaliseren en versnellen.
De meest efficiënte manier om onze eigen impact te maximaliseren is door onze skills te gebruiken om de positieve impact van andere organisaties te maximaliseren en versnellen.
De voornaamste conclusie na onze workshop
We moe(s)ten, met andere woorden, durven kiezen om onzelf voor de volle 100% te concentreren op de 'juiste' klanten en projecten. Die waar de wereld beter van wordt en wij gelukkiger.
Mijn interesse in de principes van design thinking werd opnieuw stevig aangewakkerd door Jeroen en we kwamen al snel tot de conclusie dat onze studio aan de volgende voorwaarden moest voldoen:
Dat waren, en zijn, voor ons de voorwaarden om op de lange termijn succesvol te zijn én onszelf te blijven amuseren.
Nu moesten er nog 2 vragen beantwoord worden: heeft deze nichemarkt voldoende interesse in ons aanbod en is de markt voldoende groot om van onze studio een duurzame business te kunnen maken?
Screw it, let's do it
Het antwoord is heel simpel: ja. Meer en meer startups proberen maatschappelijke problemen op te lossen en ook de grote corporates beseffen dat het zo niet verder kan. Dus beslisten Jeroen en ik nogmaals om het advies van Sir Richard Branson te volgen: Screw it, let's do it. Quest was geboren. Drie maanden later werd mijn eerste dochter Elena geboren. Ik ben nog nooit zo gedreven geweest om van de wereld een betere plek te maken.
